พร ๘ ประการ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 126 / 160

ประโยค- วิจิตรมกรบแปลภาค ๓ ตอน ๑ หน้า 113 ก็คืออย่างนั้น (คือเพราะเหตุอย่างเดียวกัน) ในวรทั้งปวงดังนี้ ส่วนอุคุลวานาใกล้กล่าวอุคุลวานา (ด้วยกัน) ก็เพราะเป็นสภาวกัน และเพราะสนับด้วยแล้ว นี้เป็นกถพูดอย

เนื้อหานี้กล่าวถึงการจำแนกวานุษนีโดยนำเสนอวิธีการและหลักการในการเข้าใจและแยกแยะความรู้ในจริยาณิ โดยเน้นถึงความสำคัญของการจัดลำดับและความเข้าใจที่ถูกต้องในแต่ละด้าน ซึ่งการพูดคุยเกี่ยวกับอิทธารและอุคุล

ประโยค - วิชาธรรมวรรณเปล่า ภาค ๓ ตอน ๑ หน้า ๑๒๙ ทวารและอารมณ์มีจักุเป็นต้น ได้ชื่อว่าเป็นเหตุแห่งจิตเจตสิก ทั้งหลายนี้ เพราะเมื่อวาระและอารมณ์เหล่านั้นไม่มี (จิตเจตสิก) ก็ไม่มี ประการ ๑ ธรรมทั้งหลาย (

ในวิชาธรรมวรรณเปล่า ภาค ๓ ตอน ๑ กล่าวถึงทวารและอารมณ์ตามหลักธรรมว่ามีจักุและรูป เป็นเหตุแห่งจิตเจตสิก การเข้าใจในอายตนะ เช่น สถานที่เกิดและที่อยู่นั้นเป็นสิ่งสำคัญที่บัณฑิตพึงทราบ พร้อมกับอธิบายลักษณะ

ประโยค - วิจัยมฺิธรรรมเปนภาค คำ ตอน ๑ - หน้า 135 วิจัยฉบับโดยเป็นสิ่งพึงเห็น ในอายตนะเหล่านี้ บันฑิตผังทราบ ดังกล่าวมานะนี้ นี้เป็นกฎขอยงพิสดารแห่งอายตนะทั้งหลาย เป็นอันดับแรก ธาตุํทศ ส่วนธา

เอกสารนี้นำเสนอการวิจัยเกี่ยวกับอายตนะและธาตุจำนวน 14 ประการ โดยเน้นที่ความรู้ตามลักษณะและอันดับของธาตุ รวมถึงการเข้าใจอรรถและธรรมชาติของอายตนะต่างๆ ที่กล่าวถึงในวิจัย โดยการศึกษาเหล่านี้จะช่วยให้บันฑ

ประโยค - วิถีมังกรแห่งภาค ๓ ตอนที่ ๑๗๐ ความแก้ก็เป็นทุกข์อย่าง ๑ ความตายก็เป็นทุกข์อย่าง ๑ ความเศร้าใจ ความคั่คราญ ความไม่สบายกาย ความเสียใจ ความคับแค้น ก็เป็นทุกข์แต่ละอย่าง (นับ ๕) ความประสบเข้ากับ

บทนี้พูดถึงความทุกข์ที่เกิดจากการมีและสูญเสียนั้น รวมถึงความความอยากที่ไม่ได้รับ และการตอบข้อสงสัยเกี่ยวกับพระพุทธธรรมว่าเพราะเหตุใดพระองค์ไม่ทรงอธิบายเรื่องพยัญในบางกรณี ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความซับซ้อน

ประโยค - วิชานธรรมะภาค 3 ตอน 1 - หน้าที่ 173 [ชาติต่างๆ] หากคำถามพึงว่าว่า "กิุเหตุใน ชาติจึงเป็นทุกข์ ?" ดังนี้ไง คำพึงว่าว่า "เพราะความเป็นวัตถุ ( คือเป็นพื้นเป็นตั้ง ) ของทุกข์ เป็นอนาค" จริงอยู่

บทเรียนนี้พูดถึงความหมายและประเภทของทุกข์ตามหลักธรรมในพุทธศาสนา เช่น ทุกข์ในทางกายและใจ โดยจำแนกประเภทต่างๆ ของทุกข์ได้แก่ ทุกข์ทุกข์, วิปัสสนุกทุกข์, สังขารทุกข์ และอื่นๆ ที่สะท้อนถึงสาเหตุและผลกระทบ

ประโยค - วิถีธรรมคร่าวๆ ภาค ๓ ตอน ๑ หน้า ๒๓๓ จิตทรสโดยยกธรรม ๒ ประการนี้ เป็นสีส้า ? ก็ว่า เพราะธรรม ๒ ประการนี้ เป็นเหตุพิเศษของธรรมที่เป็นสุดคิดคามิ และทุดคิดคามิ จริง อยู่ อวิชชาเป็นเหตุพิเศษของธรร

บทนี้พูดถึงการวิเคราะห์วิถีธรรมในเชิงลึกผ่านสองเหตุพิเศษ ได้แก่ อวิชชา และอัตตา ซึ่งมีผลต่อชีวิตและความทุกข์ของตน โดยใช้การเปรียบเทียบกับการเลี้ยงโคและการพยายามทำกรรมดีเพื่อบรรเทาความทุกข์ เหตุสำคัญคื

ประโยค - วิถีทิฏฐิมรรคเปล่า ภาค ๓ ตอนที่ ๒๕۵ ทั้งสองอย่างนั่น) มี ๔ อย่าง และ ๕ อย่าง โดยเน้นด้วยกำเนิดและคติ" แม่ความมืออย่างต่างๆ มืออย่างเดียวเป็นต้นแห่งองค์ที่เหลือมีสะ เป็นอาทิ ก็.phีทราบโดยนัย

บทความนี้อธิบายเกี่ยวกับวิถีทิฏฐิมรรคเปล่า เน้นต้นกำเนิดและคติที่เกี่ยวข้องกับองค์ต่างๆ ในธรรมะ โดยเฉพาะปฏิจสมุปบาทธรรม และความสัมพันธ์ระหว่างโลกะแก่คนเลว ในการแสดงความไม่ขาดตอนของวงล้อแห่งภาคมรรค พร้

ประโยค - วิถีธรรมเราปท. ภาค ๑ ตอนที่ 267 แห่งจิตเจตสิกทั้งหลายทั้งปวง บัณฑิตพึงรำลึกว่า ชื่อว่าอารมมนปัจจัย [แก่อธิปิติปัจจัย] ธรรมผู้อดหนุนโดยความเป็นใหญ่ ชื่อว่าอธิปิจฉัย อธิปิติ-ปัจจัยนั้นมี ๒ อย่า

ในบทนี้เสนอแนวคิดเกี่ยวกับอารมมนปัจจัยและอธิปิติปัจจัยที่ส่งผลต่อจิตเจตสิก โดยอธิบายว่ามีองค์ประกอบอย่างไร และความสำคัญของฉันทะ วิริยะ จิตตะและวิงสาเป็นอธิปปัจจัยในการพัฒนาธรรมด้านจิตใจที่มีความสำคัญใ

ประโยค - วิถีธรรมประกอบ 3 ตอน 1 - หน้าที่ 287 ประการ ปฏิจจา ว่าเป็นอย่างไร? วิถีธรรมก็อธิบายเป็น ปัจจัย (แห่งบุญกิริยาสังขาร) โดยหลายประกาศคือ ในกลที่เจตสิกม รายละเอียดปรากฎวิภาคก็ดี มิฬเป็นปัจจัยโดย

บทความนี้อธิบายเกี่ยวกับวิถีธรรมและปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับบุญกิริยาสังขาร โดยเจาะลึกถึงการทำวิชาชและปัจจัยที่มีผลต่อความรู้ การทำบาป และวิเคราะห์อุปนิสัยปัจจัยในชีวิต รวมถึงความสำคัญของวิชชาในความเป็นป

ประโยค - วิปัสสนากระเป๋า ๓ หน้าที่ 297 ญาณวิปัสสน... อุปนาบาสรรคญาณวิปัสสนกับสังขาร จึงเกิดขึ้น" ดังนี้ ส่วนรูปวปิปสสน ๕ คง มีเพราะปัจจัยคืออญญญาณวิปัสสนฝ่ายรูปวาจ ดังกล่าวว่า "เพราะกรรมมิเป็นกุศลฝ

ในบทความนี้สำรวจความสัมพันธ์ระหว่างอญญาณวิปัสสนและสังขารที่เกิดขึ้นจากกรรมและอุปนาบส โดยเน้นถึงวิญญาณ 5 ประการ ที่มีการเกิดขึ้นทั้งในรูปแบบต่างๆ รวมถึงสาเหตุที่ทำให้ได้รับวิญญาณในสภาวะวิบากซึ่งสอดคล้อ

ประโยค - วิชาวิญญาณเปล่า ภาค ๓ ตอนที่ ๑ หน้า ๑๓๖ สังขารวิญญาณที่เป็นไปในปัจจุบัน เพราะเป็นรูปที่มีกรรมเป็นสมุฏฐาน ในวัตถุกิลาในปัจจุบันอภคืออย่างนั้น คือในขณะจิตมีกุศลจิตเป็นต้น รูปมีกรรมเป็นสมุฏฐาน

เนื้อหานี้นำเสนอการศึกษาวิเคราะห์เกี่ยวกับวิญญาณและบทบาทของกรรมที่มีผลต่อรูปและนามในปัจจุบัน โดยอธิบายถึงปัจจัยต่าง ๆ ที่มีอิทธิพลต่อวิญญาณและการเกิดขึ้นของนามรูป ผ่านการวิจัยที่เกี่ยวข้องและคาถาสังเฆ

ประโยค- วิถีธรรมรอบภาค ๑ ตอนที่ 372 ก็คลังเป็น ๑ โดยเป็นภาพเป็นต้น พร้อมทั้งที่อยู่ภายใน อึ่งเล่า ไม่แต่จะต้องการแยกเป็นภาพ ๑ มีภาพเป็นต้นเสียดาย ภาพเป็น ๒ โดยเป็นกรรมฐานและอุปปัชฌิภาค ไม่แต่จะต้องกา

บทนี้สำรวจแนวคิดเกี่ยวกับอุปทานปัจจยาและเหตุการณ์ที่เกิดจากการเลือกและไม่เลือกสิ่งต่าง ๆ โดยระบุว่าทุกสิ่งเป็นปัจจัยต่อกัน และทำให้เกิดความเข้าใจในหลักธรรมที่สลับซับซ้อน ทั้งนี้ เราควรพิจารณาภาพและควา

ประโยค - วิถีธรรมรเปล ภาค 3 ตอนที่ 379 คืออุปนิสัยปัจจัยเท่านั้นเอง นี้เป็นกถาอย่างพิสดารในบททั้งหลายมีมากกว่า ภาวจูงา ชาติ เป็นต้น [ภาวจร - ล้อแห่งภาพ] ถิ่นเหตุใด ในปฐิญญสมบูรณ์านี้ ปฏิญญธรรมมีโลกเป

ข้อความนี้อธิบายถึงอวิชชาในพระพุทธศาสนา โดยพระผู้พระภาคเจ้าตรัสถึงปัจจัยที่ส่งผลต่ออวิชชา และความสัมพันธ์ระหว่างโลกกับอวิชชา ในภาวจรที่บัณฑิตควรเข้าใจ การทำความเข้าใจในความหมายของอวิชชากับสิทธิ์ถือว่า

ประโยค – วิถีธรรมครูเปง ๓ คาถา ๑ หน้า ๓๘๓ เป็นผู้ถูกผูกพัน เมื่อปล่อยเสรี ความผูกผันมี มีใช่กล่าวความที่ ภาวัจมมีเบื้องต้น ดังนี้ ภาวัจนี้ บันฑิตพึงรำลึก มีเบื้องต้นไม่ปรากฎ ดังกล่าวมา ฉะนั้น [ภาวัจป

บทความนี้นำเสนอหลักการของวิถีธรรมครูเปงที่เกี่ยวข้องกับภาวัจ และการเข้าใจความผูกพันและการปล่อยเสรี ความจริงของธรรมชาติตามที่อธิบายโดยบันฑิต ในการเรียนรู้ถึงการเกิดขึ้นและการเสื่อมไป นอกจากนี้ยังกล่าวถ

ประโยค- วิสุทธิมรรคเปลาก คาถ ตอน ๒ (ตอนจบ) - หน้าที่ 25 [กำหนดจับเหตุปัจจัยของนามรูป นี่ที่ 1] ภิกษุนั้นครั้นรำพึงถึงเหตุปัจจัยของนามรูปอย่างหลายของนามรูปอย่างนี้แล้ว ย่อมกำหนดจับเหตุปัจจัยของรูปานี้ก

เนื้อหาในคาถานี้เกี่ยวกับการพิจารณาเหตุปัจจัยของนามรูป โดยภิกษุได้ทำการกำหนดจับเหตุปัจจัยต่างๆ ที่ส่งผลต่อการเกิดขึ้นของนามและรูป ซึ่งได้อธิบายถึงการเกิดในรูปแบบต่างๆ และการสัมพันธ์ระหว่างธรรมต่างๆ ที

ประโยค - วิริยธรรมเอกภาค ๓ ตอนที่ ๒ (ตอนจบ) หน้า 38 หนึ่งนั่นเป็นปัจจัย ก็สามารถได้ ฉันใด ธรรมสักสิ่ง ย่อมไม่ข้ามมาตุ่งนี้ จากอดีตพบ หรือไม่มามาไปสู่อนาคตนี้ แต่ดังนี้ อายะนะ ธาตุ จะไม่เกิดในบทนี้ เพร

เนื้อหานี้สำรวจลำดับแห่งจิตและปัจจัยที่เกิดขึ้นในบทย่อยเกี่ยวกับธรรม โดยอธิบายถึงการดำรงอยู่ของจิตในอดีตและอนาคต ขณะเดียวกันยังเน้นถึงการเกิดและดับของจิต ซึ่งต้องผ่านปัจจัยต่างๆ ที่เกี่ยวข้อง โดยเฉพาะ

ประโยค- วิสุทธิมรรคเปล ภาค 3 ตอน 2(ตอนจบ) - หน้าที่ 74 เพราะเป็นไปด้วยอานความเกิดขึ้นและความเสื่อมไป เพราะเปลี่ยนแปลงได้ เพราะเป็นของชั่วคราว และเพราะแข็งต่อความเที่ยง อึ่ง เหตุใดส่งมารั้งหลายที่เกิด

บทนี้ศึกษาเกี่ยวกับสังขารและความทุกข์ โดยชี้ให้เห็นว่าเพราะความไม่เที่ยงและการเปลี่ยนแปลงของสังขาร ทำให้เกิดความเจ็บปวดและทุกข์ยาก ทุกอย่างในชีวิตมีการเกิดขึ้นและเสื่อมสลาย และวิเคราะห์การไม่ติดยึดกับ

อันใดด้วย ปัญญาตามเห็นความแตกดับอันใดด้วย ความปรารถนาโดย ความว่างเปล่าอันใดด้วย (รวม ๓ ประการ) นี้ ถือว่า อธิปัญญาวิสนา (เห็นแจ้งเป็นอธิปัญญา) คำว่า "ดุลโส โจ สิจุลาสุสิ- ภิกษุผู้ลาล ในอุปสงฺขา" คือภ

เนื้อหานี้นำเสนอความสำคัญของการเห็นแจ้งในอธิปัญญาวิสนา ซึ่งเกี่ยวข้องกับการเข้าใจความแตกดับและความว่างเปล่าของปรารถนา สามารถแบ่งออกเป็นสามประการ ได้แก่ อิทธิพลูปน ษาน และนิพพิทานูปน ษาน โดยมีการกล่าวถ

ประโคม - วิจารณ์ธรรมแปล ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) หน้าที่ 220 นิฉิตตะและปุปะตะ) และพลสมโยก (ความ ประกอบเสมอกันแห่งสมพะและวิปสานะ) ควรทราบภาชะธรรมทั้งหลายที่อธิษฐานและ ควรทราบกิจกิจมิปฐวะมักในที่นกล่าว (ว่

เนื้อหาในบทนี้กล่าวถึงหลักการของโพธิปักขิยธรรมซึ่งประกอบด้วยสติปัฏฐาน ๔, สัมปปธาน ๔, อินทรีย์ ๕ และมรรคมีองค์ ๔ โดยเน้นถึงความสำคัญของธรรมเหล่านี้ในการเข้าถึงอริยมรรคและโพธิ ธรรมทั้ง ๑๓ นี้ถือเป็นฐานใ

ประโยคสรุป: วิถีธรรมรวมแปลภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) - หน้าที่ 231 โคตะ นิวรมณ์ ปรามาศ อุปาทาน อนุตะ มูละ องค์อุดมธรรมและ องค์จิตตเภทตามควรแก่โคตะ [สังโยชน์] ในธรรมเหล่านั้น ธรรม ๑๐ มีปรากฏเป็นต้น เรียกว่า

บทความนี้นำเสนอความเข้าใจเกี่ยวกับธรรมที่เป็นสังโยชน์ทั้ง 10 ประการ ซึ่งมีผลผูกมัดผู้มีจิตใจให้เกี่ยวข้องกับโลกและอธิโลก ธรรมเหล่านี้รวมถึงกิเลสที่ทำให้จิตใจมืดมัว โดยเฉพาะธรรม 9 ประการที่เกี่ยวข้องกั